Uit het leven gegrepen (deel 4)
JJJJEEEEEEEEEEEHAAAAAAAAAAAAAAAA - je zal het niet geloven. Wat er allemaal niet kan gebeuren in een maand tijd. IK BEN VADER GEWORDEN. Maar ik zal me nu maar even concentreren op het verhaal wat ik moet vertellen.
Nadat onze relatie wat beter was geworden en onze baas allemaal nestgelegenheden had opgehangen kregen we het toch wel steeds warmer. En niet omdat het weer zo goed was want dat is in de maand mei nou niet bepaald super geweest. Heb zelfs begrepen dat het de koudste lente sinds tijden geweest is. Maar ja die nestjes he, dat maakte ons toch wel nieuwsgierig hoe het zou zijn om samen eens wat verder te gaan dan elkaar voeren. Wanneer en hoe we het gedaan hebben ga ik niet verklappen, dat hebben we zelfs voor onze baas geheim gehouden, maar feit is dat er in de tweede week van mei ineens een ei lag in een nestkorfje. Deze had mijn baas opgehangen in de laurier die in onze kooi staat. Een metalen korfje met daarin vastgemaakt zo’n sisal nestje. Kant en klaar lekker makkelijk. Hoefden we er lekker niks aan te doen. Mijn baasje was dan ook wel verbaasd toen mijn vrouwtje ineens op het nest zat en er een ei werd gelegd. Nou een hele prestatie voor haar want het was het eerste ei in haar nog jonge leven. In totaal heeft ze 4 eieren gelegd. Mijn vrouwtje heeft ze uitstekend bebroed en toen hebben we ons baasje verrast op zijn verjaardag. In de avond van 24 mei zijn er nl twee jongen geboren. Dit zag hij de volgende morgen dus hij was erg blij. Gelukkig had hij het al een beetje uitgerekend kennelijk want hij heeft op zijn verjaardag nog voor groot geld ingeslagen aan voer voor onze kinderen. Meeste diepvries maar ja ik klaag niet. Was motten – pinkies – Buffalo s. Ook werd er levend voer aangeboden in de vorm van Buffalo s
en witte meelwormen. Alles bestrooit met Gistocal. Op 25 mei zijn er nog twee jongen geboren. Wat waren wij blij met ze. Maar ja, nu moest ik aan de bak. Als de vrouw zit te broeden is het een makkie, soms een wormpje brengen en klaar. Maar nu met die kleintjes moest er gewerkt worden. In het begin viel het nog maar mee maar die apen groeien zo hard. Het was bijna niet meer bij te houden. Het meeste wat we voeren zijn toch wel de was motten en later ook gewone meelwormen. De kleintjes groeiden als kool. Op de 4de en 5de dag heeft de baas de jongen geringd met een mooie zwarte ring. En nu op 4 juni zitten alle 4 die snotapen door heel de kooi heen. Ze kunnen nog niet vliegen en hebben net veren maar ze moesten en zouden het nest uit. Dit hoort trouwens zo hoor bij onze soort. Gelukkig is het nu mooi weer en er wordt geen regen verwacht want de jongen zijn zo wel kwetsbaar natuurlijk. Nu maar hopen dat het allemaal goed blijft gaan want mijn baasje vind ze er maar zielig bij zitten. Nu zal ik ook maar wat vertellen over de buren, die herrie makende mussen en die zenuwachtige Chinese appelvinken. Ook daar is er heel wat gebeurt in de maand mei.
Laat ik maar beginnen bij die gekke Mexicaanse mussen. Moet wel even goed nadenken want door mijn eigen situatie met mij gezin. Zoals uitgelegd in deel 3 hadden de mussen weer 4 eieren. Nou deze zagen er precies ze slecht uit als de vorige keer. 3 wat grotere eieren die duidelijk niet bevrucht waren en nog een gewoon ei. Mijn baasje heeft ze maar met rust gelaten. Nog voordat mijn vrouwtje haar eerste ei had gelegd kwam dat ene ei uit. O wat waren die mussen in bun sas met de gezinsuitbreiding. En maar 1 jong dus die kreeg ook alle aandacht en
eten. Het jong groeide dus ook voorspoedig op. Er werd ei-voer gevoerd met honing. Dat is mooi spul want dan is het niet zo droog en hoef je niet met water te rotzooien. Verder werd er ook wat pinkies en Buffalo s gegeven maar die werden bijna niet gegeten. Wel zijn die mussen gek op appel. Mijn baasje heeft ook dat jong een mooi zwart ringetje om gedaan. Op 2 juni is dit jong uitgevlogen. Ziet er heel wat beter uit als mijn kinderen toen ze uitvlogen. Bij deze zit alles erop en eraan. Nog een paar donsveertjes op zijn kop en wat kleiner maar verder lijkt hij precies op zijn moeder. Ik zeg nu wel hij maar het kan net zo goed een zij zijn. Maar dat weten we pas over een paar maanden denk ik. Er is alweer een nest gemaakt en ik ben benieuwd of ze gaan voor nog een rondje. Dat andere koppel trouwens wat er ook bij zit doet niet zo veel. Wel fluiten de mannetjes nog steeds heel hard en mooi. Ik zal het in de gaten houden misschien kan ik de volgende keer wel weer goed nieuws vertellen.
Dan hebben we natuurlijk ook nog de appelvinken. Ja ja ook deze hebben een drukke maand mei achter de rug. Waarschijnlijk aangestoken door ons vonden zij het ook tijd om maar eens aan gezinsuitbreiding te doen. Begin mei begonnen ze in een mandje wat sisal te doen. Maar ze bakten er niet veel van. Maar ik mag hier niks over zeggen aangezien wij helemaal niets aan het nest gedaan hebben. Ons baasje heeft toen maar even geholpen en een start gemaakt met sisal en een zachte bodem gemaakt. Dit hebben ze zelf nog wat gefatsoeneerd en toen kregen ook hun het op hun heupen. Gewoon open en bloot werd er gepaard, schande, schande maar ja wat doe je eraan. Er werden door het vrouwtje 4 eieren gelegd. Mooie blauwwitte eieren met aan de bovenkant allemaal spikkeltjes. Net als bij ons heeft het vrouwtje alleen de eieren uitgebroed. Wel was het mannetje zo aardig om zo nu en dan wat voer mee te brengen naar het nest. Het vrouwtje zal redelijk rustig op het nest maar als de baas te dicht in de buurt kwam dan ging ze er toch maar gauw vanaf. Na 14 dagen broeden
werden er op 30 mei 2 jongen geboren. Mijn baasje was weer zo trots als een pauw. Van de andere eieren is er 1 verdwenen en de andere ligt nu nog steeds in het nest bij de 2 jongen. Die zal wel niet meer uitkomen. Aangezien de uitgekomen eierschalen door het vrouwtje uit het nest werden gehaald denkt mijn baasje dat dit misschien bij dat verdwenen ei ook gebeurd is en dat het jong er misschien nog aan zat. Maar dit is niet zeker. Na 3 dagen heeft mijn baasje ook deze jongen geringd. Dat geeft bij deze vogels nog wel eens problemen. De ouders willen nl geen rommel in het nest en gooien dan de jongen met ring en al het nest uit. Of ze bijten gewoon de poten eraf. Gelukkig bij ons geen problemen tot op heden.
Zo ik ga nog even naar mijn gezin en dan vertel ik de volgende keer wel weer het ons de rest van de zomer is vergaan. En ik kan alvast verklappen dat het niet allemaal zo goed is gegaan.
Kardinaal
