Uit het leven gegrepen (deel 1)
Dit verhaal begint op het moment dat ik uit mijn volière werd gevangen en in een kleinere kooi werd gezet. Ik wist toen dat er wat ging gebeuren. Maar wat zou dat kunnen zijn?
Ik ben geboren in 2011 en woonde al die tijd in Amersfoort met mijn vrouwtje. Maar toen ging mijn vrouwtje dood. Zomaar, dit schijnt meer te gebeuren met vogels van mijn soort. Dus daar zat ik dan te wachten op wat er komen ging.
Op een vrijdagmorgen in februari stond daar opeens iemand anders voor de deur met een loper. Ik werd uitgevangen en in de loper gedaan. Wat was ik benieuwd waar ik heen ging. Hup, achterin de kofferbak en rijden maar. Na een uurtje werd het weer licht en was ik aangekomen in Dordrecht.
Ik hoorde een vrouwtje van mijn soort en daar werd ik bijgezet. Wat een verwaande dame is dat zeg. Ik heb me een dag rustig gehouden maar toen ben ik ze maar gaan opjagen. Geloof dat mijn baasje dit niet goed vond want na een paar dagen werd ik weer uitgevangen en in een kooi ernaast weer losgelaten. Ik zit nu in een kooi bij een groene kardinaal. Ziet er wel mooi uit als wij samen naast elkaar op een stok zitten. Groengeel en ik als rode ernaast. De verwaande dame in de kooi is altijd ontzettend druk en daar kan ik niet zo goed tegen. Dus als ze naar het gaas van onze kooi toekomt, schiet ik er gauw op af. Zij is haar mannetje verloren een paar weken terug. Ook plotseling net zoals ik mijn vrouwtje verloren heb. Ik heb begrepen dat mijn groene vriend binnenkort gaat verdwijnen naar een ander baasje. Jammer, ben benieuwd wat er dan weer gaat gebeuren.
Ik heb ondertussen wel een aantal nieuwe bewoners gehoord. Ik kan ze niet zien maar ze klinken als mussen. Aan de andere kant van de verwaande dame zitten een paar Chinezen. Appelvinken geloof ik. Ach, van die heb je geen last. Die gaan gewoon hun eigen gang. Nou ik ben benieuwd wat er de komende tijd gaat gebeuren hier in Dordrecht.
Wordt vervolgd.
Arie Boon